تفاوت-ویلن-ویلن-سل-و-ویلن-آلتو

• 1397-08-14

تفاوت ویلن ویلن سل و ویلن آلتو

ويولن، ويولن آلتو، ويولنسل، كنترباس ويولن، ويولن آلتو، ويولنسل، كنترباس، همگي چهار سيمه‌اند. ساز كنترباس گاه داراي سه و به ندرت پنج سيم است. در واقع ساز آخر از نظر شكل ظاهري نيز با سه ساز قبلي تفاوتهايي دارد. در شكل ظاهري، تمام سازهاي چهارگانه بالا از يك «بدن»، يك «دسته»، و يك «سر» تشكيل شده‌اند. بدن جعبه‌اي است توخالي كه ضمناً نقش تقويت كننده‌ي صوت را بر عهده دارد. دسته‌ي ساز در نوع آرشه‌اي فاقد دستان (پرده‌هايي عمود بر طول آن با فواصل معين) است، به همين علت حصول هر صوت بينابيني مابين دو صوت ممكن است، زيرا نوازنده‌ مي‌تواند انگشتان خود را در تمام طول سيم بلغزاند. در قسمت «سر» ساز، جعبه‌ي گوشي‌ها قرار دارد و در انتهايي‌ترين نقطه‌ي سر، ادامه‌ي جعبه به شكل مارپيچ و روبه جلو، به دور خود پيچيده است. در قسمت‌هاي سه گانه، به مقياسي متفاوت، سه ساز اول كاملاً به هم شبيه هستند، در حاليكه ساز چهارم كنترباس، اندكي با آنها اختلاف دارد... « بدن» در ويولن، ويولا، ويولنسل، از سطح كمي منحني(پشت ماهي) و يك نوار چوبي كه اين دو سطح را به هم مي‌پيوندد، تشكيل شده، لبه‌هاي انتهايي بالا و پائين هر دو سطح، دايره‌اي شكل شده و در قسمت وسط فرورفتگي يافته‌اند. روي سطح رويي نزديك اين فرورفتگي در وسط، شكافي به شكل «f » بريده شده است كه به طور قرينه در دو جانب « خرك » ساز قرار گرفته‌اند. حد بالايي نت‌هاي وسعت صدا در اين سازها مشخص نيست. اگرچه تمام اين سازهاي چهارگانه با آرشه نواخته مي‌شوند، اما گاه در بعضي از لحظه‌ها، به ابتكار آهنگساز، از نوازنده خواسته مي‌شود كه ساز را به جاي آرشه با انگشت بنوازد، در اين صورت او آرشه را در مشت راست نگاه داشته و با انگشت اشاره‌ي همان دست بر روي سيم زخمه مي‌زند، كه به اين حركت Pizzicando ( پي تزي كاندو يا پي زي كاتو ) گويند....