نگاهی-به-سایر-هم-خانواده-های-دف-بخش-دوم،-آموزش-دف-،-آموزش-دایره-،-آموزشگاه-دف-،-تدرس-خصوصی-موسیقی

• 1399-04-19

نگاهی به سایر هم خانواده های دف بخش دوم، آموزش دف ، آموزش دایره ، آموزشگاه دف ، تدرس خصوصی موسیقی

• کانجیرا این ساز از خانواده سازهای کوبه ای و در واقع نوعی دایره زنگی می باشدکه اصالتا متعلق به جنوب هندوستان است. کانجیرا در درجه اول به عنوان ساز جانبی در موسیقی کارناتیک به کار می رود که نوعی موسیقی کلاسیک هندی می باشد. قدمت استفاده از این ساز به سال 1880 باز می گردد و از سال 1930 به موسیقی کلاسیک اضافه شده است. نمونه های اولیه ی آن دارای قدمت تاریخی است و فقط در موسیقی مذهبی جنوب هند مورد استفاده قرار می گرفته است. همانند تمبورین غربی این ساز نیز از یک حاشیه دایره ای تشکیل شده است که جنس آن از چوب درخت جک فروت می باشد با عرض 9-7 اینچ و ضخامت 4-2 اینچ. یک طرف آن به وسیله طلقی از جنس پوست بزمچه بنگالی پوشانده شده است و طرف دیگر آن باز می باشد. در اطراف آن هم تکه های فلزی یا سکه مانند آویزان است که صدای زنگدار خاصی را تولید می کند. برای نواختن این ساز از انگشتان دست راست استفاده می شود و با انگشتان دست چپ هم می توان با تن صدای تولیدی بازی کرد. این ساز از نظر نوازندگی نیاز به تمرین زیاد و تسلط بر انگشتان دست راست دارد و در ایران همچنان شناخت زیادی نسبت به آن وجود ندارد. از نوازندگان چیره دست این ساز می توان به سیلوا گانش اشاره کرد.