فریم درام ها و یا به اصطلاح، کوبه ای های قابی شکل دسته ای از خانواده ی ممبرونوفن یا پوست صداهای یک طرفه می باشند که اغلب ظاهر ساده ای دارند و اکثرا از جمله ی سازهای باستانی هستند. از این دسته می توان به سازهای دایره (سازی ایرانی-آذری)، بندیر مربوط به کشور ترکیه، تار مربوط به شمال آفریقا، بودران مربوط به کشور ایرلند و پنداریک (سازی ابداعی) اشاره کرد که در ادامه معرفی سایر هم خانواده های دف صورت می گیرد. دایره فریم درامی با قدمت چندین هزار ساله مربوط به فلات ایران است. دایره یک از سازهای کوبه ای طوق دار است. این ساز که هم خانواده دف است، در بسیاری از مناطق ایران و کشورهای همسایه مورد استفاده قرار می گیرد. تفاوت این دو در آن است که دف معمولا دارای زنجیرهای کوچکی است که به دیواره چوبین آن نصب شده ولی دایره حلقه های تک دارد. همچنین دایره از دف کوچکتر است. این خصوصیات صدای این دو را متفاوت می کند. دایره غیر از ایران در کشورهایی همچون افغانستان، آذربایجان، ازبکستان، تاجیکستان و نواحی اویغورنشین چین رواج دارد. دایره که سازی همراهی کننده محسوب می شود، در چند دهه اخیر پیشرفت خوبی داشته است و یکی از قویترین نوازندگان آن، لطیف طهماسبی زاده است که گرچه در بین ایرانی های غیرآذری شناخته شده نیست، از تکنوازان بسیار دایره است. کمه ی دایره از چوب است و پوست آن معمولا از بز یا ماهی. گرچه امروزه روی آن طلق های مصنوعی نیز کشیده می شود. در موسیقی آذربایجان، خوانندگان عموما دایره را در حین اجرا کنار صورت خود نگه می دارند تا بازگشت صدای خود را بشنوند. اما این ساز در نقش تکنواز می تواند بسیار قوی ظاهر شود و قبل از ورود دف به موسیقی سنتی ایران، دایره در کنار تنبک نقش ریتمیک مهمی داشت که در دست بزرگانی همچون زنده یاد استاد محمود فرنام دیده می شود و از اساتید حال حاضر می توان به استاد وحید اسدالهی اشاره نمود.
1399-04-19
يکي از بحثهاي هميشگي در مورد سازهاي ملي و خصوصاً تار نگه داشتن کوک در حين نوازندگي است.
1399-04-19
2 – مورد ديگر وجود سيمهاي نازک و ظريفي است که در تار استفاده ميشود.
1399-04-19
اما به نظر مهمترين علت جا به جا شدن کوک را در مسئلهاي ميتوان يافت که کمترين دقت در آن ميشود.